۱۴
☆
(۱)
هیچ ڪمبودےمسدود نمےشود، مگر خودِ آدم بخواهد!
(۲)
براےِرهرو، راهرو راه نیست، مگر فرشِ فڪر را پهن، زمینِ خالےرا ترک ڪند!
(۳)
شڪدارم زیرِ زبانِ زمان همدلےباشد، اگر بود بہهدر نمےرفت!
(۴)
داستانِ سنگ و شیشہدروغےڪلیشہاـےست، دستےشیشہرا مےشڪند ڪہ مزدورِ قلبِ سنگےست!
(۵)
همینڪہمزهٔ دهانِ امّید عوض شود تردید با تمهید آدم را بہنابودےپرت میڪند!
(۶)
اتاقِ فڪرِ تنهایـے، با تمامِ مسئلہ،بـےراهِ حلترین بیجا جاےِجهانست!
(۷)
پشتِ سرِ آینده دیروز نیست، فردایـےست ڪہهنوز نیآمده!
(۸)
اگر خبرِ خواب خوب بود آن را در بیدارےمیدیدیم،
از خواب بپر!
(۹)
مقصدِ تمام پروازها یڪےست، رسیدن بہآغاز،براےِادامہ!
(۱۰)
عشق رایجترین زبانِ رسمےدنیاست، دهانِ دلِ گشوده بر آن گشادهروےست و فراخ!
(۱۱)
بین دَم و دام الفِ اتّفاق ایستاده، بہاستقبالش نرو، تا مےشود استثنایـےباش!
(۱۲)
عزیز باش و بـےڪف و سقف، سرِ هر چیز نیز نجنگ، مبادا دودِ غلیظ در چشمت فرو رود!
(۱۳)
بهشت بہموقع فرامےرسد، وقفِ اوقاتِموقتِ دنیا اگر باشےیڪروز از هم مےپاشے!
(۱۴)
ڪتابڪلمہدارد، ڪلمہحرف، جایـےڪہ این سہباشد یا انسان بہبار مےآید یا شیطان، طرز سوّمے وجود ندارد!
☆
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سیّد محمّدرضـا لاهیجے
ساڪوتے.هند
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ