زبان امروزی شعر

همیشه فکر می‌کردم زبان اشعار حافظ و سعدی و مولانا ملاک شعر است وهر چه آنها گفته اند و آرایه‌ها و کنایه ها و استعاره ها یی که آورده اند همان است و دیگر هیچ .
به دانشگاه شعر ناب آمدم و با نابیون و با استاد گرانقدری چون آقای دکتر محمدی بزرگوار معلم دلسوز و مهربان آشنا شدم که ایشان به من حکم شمس را دارند و از زمانی که در کلاس درس ایشان نشستم پهنه شدم دیگر اشعارم رنگ و لعاب سبک هندی و شمع و گل و پروانه را ندارد .
و دیگر
سعی میکنم از کنایه ها ، استعاره ها ، ضرب‌المثل ها و. .... امروزی استفاده کنم شما چطور؟
سعی میکنم از مخفف ها مانند. «کز» «وز » «دگر» و .‌‌ ....... استفاده نکنم شما چطور؟
سعی میکنم از کلمات و افعال منسوخ مانند « بشدم» « همی آمدم» « رفتندی» و...... استفاده نکنم شما چطور؟
سعی میکنم از واژه های قدیمی از قبیل « چونان » «بسان» و .... استفاده نکنم شما چطور ؟
سعی میکنم از واژگانی استفاده کنم که مخاطب به فرهنگ لغت نیاز نداشته باشد شما چطور؟
با نظریات خود ما را در علم و ادب خود شریک کنید
سپاس