آدم های امن

همیشه در اندیشه امنیت ایم.
ڪشور امن
شهر امن
خانه ی امن
اما ڪاش
همه ی ما یڪ
آدمِ امن
داشته باشیم
همان هایی ڪه از جنس بلورند
بی رنگ و شفاااف!
و با خودشان به صلح درونی رسیده اند
پرچم سپید صلح همیشه بر بلندای قلب هایشان برافراشته است......
و تو رخم هایت را کنار حوصله اشان می نشانی،بی هراس از نمک...
همان هایی که هزار گوش اند و یک زبان بی زخم ...
خیال درد های محزونت راحت
ساعت ها می توانند
میهمان سرزده سرزمین امن سینه اشان باشند ...
آنهایی که
نه خنجری برای پنهان کردن دارند
و نه قاضی متبحری اند کلماتت را
فاصله بی معناست برایشان
دور یا نزدیک هوای ابرهای بارانی حالت را دارند
بی چتر در خیابان رفاقت ...
دردهایت را می پایند
مبادا پا از گلیم خود درازتر کنند
و رخمی به جانت بزنند
آری
امن ترین نقطه ی ڪره ی زمین
حوالیِ همین آدمها
نه درست تر بگویم
فرشته هاست.....
#نبض احساس