نگاهی به شعر در اندیشه پروانگی

نگاهی به شعر در اندیشه پروانگی
لینک شعر
در این ترانه در 4 مصراع اول اشاره شده به اندیشه یک فرد عاشقکه در انزوای خویش ارزوهایی در سر دارد و روی احساسات او تاثیر بسزایی دارد و همین طور دارد به ان ارزوها فکر می کند.
در 4 مصراع بعدی گل استعاره از آرزو هست و خورشید بزرگترین آرزو
از این که مثل پروانه بال و پری نداردکه به گل ها برسداندوهگین هست
در 4 مصراع بعدی
یه عصر سرد بارانی به اواخر پاییز اشاره دارد
از خیال خارج شده و در حقیقت تصمیم به کار بزرگی گرفته است.
خودش را برد در پیله اشاره به این داردکه از زندگی و چیزهایی که دوست داشته دست کشیده
و برای رسیدن به ارزو های بزرگتر، خودش را از زندگی قبلی دور کرده و راه پر مشقتی را برای رسیدن به آن آرزو ها با کشیدن ریاضت در پیش رو دارد.
رویاهای زیادی در فکر و خیالش بود اما یک نیرنگمانع هست که به آرزوها برسد و عده ای با سو استفاده از این موقعیت حبس موقتش در پیله را دائمی کردند.
در 4 مصراع بعد، اشاره به ارزوی پروانگی داردکه با حبس شدن اودر پیله محقق نمی شودو از طرفی ارزوهایش ناپایدار استو اگر پروانه بشودهم ممکن هستبه آن ها نرسد.
در 4 مصراع اخر
اشاره می کندکه خودش رادر پیله برده و حبس کرده است و از لذت رفتن به باغ و تماشای خورشید و هر چیزی که در زندگی داشته محروم کرده است. اما با یک حیله راهش بسته شده است.
تنها با این رویاها که در سر داشت دلخوشو زنده هستکه یکم امید بخش هست.
این ترانه ملودی خاصی داره که با آنهمگام هست.