شعرناب

بهار عــــــــــــــــــــمر

دهه های زندگی
*************************
لطفا این ابیات زیبا را
بخوانید تا ببرید
زیبا سرودن
**************************************
شعر زير را نمي دانم از كيست ولي آن را از سال ها قبل از
يك تقويم ديواري جدا كرده و نگهداري مي كنم به نظرم كه
*************************************
به عهد خردسالي نازپرور - ترا گهواره جنبان بود مادر
زده تا بيست آغاز جواني است – اساس استوار زندگاني است
سنين عمر چون بگذشت از بيست – نشايد مرترا چون كودكان زيست
چراغ سي گهي بسی افروخته باشي - چهاز دانش بسي آموخته باشي
بهار عمر باشد تا چهل سال – مبادا بي خبر باشي زاحوال
شمار عمر چون آيد به پنجاه - ترا فرزندگان تابند چون ماه
به حد شصت چون آيد شمارت – ببالد نوجواني دركنارت
رسد چون نوبت عمرت به هفتاد – رود شور جواني پاك بر باد
به هشتادت بود آغاز سستي – زمان سستي و ناتندرستي
نود باشي دگر افتاده اي پير – كه آموزند از تو رأي و تدبير
پس از صد ، سال رفتن پيش آيد .. سفر را مرد دور انديش بايد
شاعر،گمنام


0