حرفهای برای خودم

درست مشکل ما آدم ها از جای شروع میشود که میخواهیم جواب تمام پرسشهای دنیا را با ذهن کوچک وادراک ناقص بدهیم.
با آگاهی کم از هستی میخواهیم تمام مشکلات آنرا با افکاری که حتی خودمان نیز به درست بودن آن مشکوکیم حل کنیم .
شاید بهتر است انسان کنونی را مانند کودکی فرض کنیم که هنوز الفبای زبان را فرا نگرفته است بخواهد رمان چند جلدی بنویسد .
اما حقیقت زندگی فراتر ازتصورات ماست .آنچه ما میبینیم یا میشنویم تمام آنچه که هست، نیست .
ما فقط تصورات خودمان را میبینیم و میشنویم .
یادمان باشد اگر به موضوعی بر خوردیم که از دایره ادرکمان خارج بود نگویم که امکان ندارد بگوییم من نمیدانم ،شاید هم امکان داشته باشد.
این حرفها راگفتم که یادم نرود که کی هستم و در کجای هستی ایستاده ام.