محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
شنبه 12 خرداد 1403
25 ذو القعدة 1445
Saturday 1 Jun 2024
مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خظ قرمز ماست. اری اینجاسایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..
شنبه ۱۲ خرداد
رو خودم کار می کنم قوی بشم
اسمتو زیر لبم ذکر نکنم
با خودم عهد می کنم از شنبه صبح
پا شدم دیگه بهت
باز داره میرسه لحظه ی خوب دیدار
بیا با هر قدمت فاصله ها رو بردار
سیگار شاکی بود سوزاندی سرش را
دریا
چه می‌فهمد غم ِ ندیدن ِ باران را
بر عشق کسی یک نگهِ هیز نکردیم
ببر زخم خورده ، انتقام را هَوار میزند
وقتی که خسته با دلی غم بارمی روم
تا مرز خشکسالی‌تب دار می روم
وقتی که بغض را می بلعم از غرور
بی
شب شد
شب تو بی من بخیر است
تقدیم به شهدای سرباز میهن
بوستانی، نامراد از تابشم
بوته ای، در انتظارِ بارشم
مثلِ قلبی، بی پناه و مبتلا
دستم بگیر ای روح بیکران
یادم بکن تو ای یار مهربان
ترسم ز رنج دوریت ز خویش
نزدیکتر شو و گرما بده ب
حمد و ثنا هر گاه کنم از فرد معبود مجید
شعر من در خور چشمان سیاه تو نبود
دلتنگی های ذهن
قلم بشکست و دل دلتنگ جان شد
چه بگذارم هر انچه بود عیان شد
ای عجب از کار دنیا ، بی هدَف / می کِشد محتاج هر نانی به صَف
آسوده بخواب ای پسر زال ایل
شب تا به سحر به یاد تو بیدارم
ازفردوسی گذشتم و، رفتم بسوی حافظ
هر جا نشانی از تو باشد، دل همانجاست
آری! برایم دیدنت مانندِ رؤیاست
دلتنگی‌ام را میدهد تسکین – نگا
عشق را وقتی تراشیدند ، سنگِ کعبه شد ..
ای بی تو دل تنگم شبگرد خیابان ها
چشمان پر از اشکم در یورش باران ها
ی خواهم برایت افسانه بگویم
فقط نمی دانم
از تابش تو شروع کنم
تا پنجره ی شرقی
یا عطر نان را
شما
فی الحال ژن، تاثیر مثبت دارد اینجا
ای فتنه‌انگیزترین آرامْ‌دار دل‌ها...
بغض من دلبرانه زینت داد
شعر غمگین زنگ انشا را
با تنفر لگد زد و انداخت
در درون زباله دنیا را
آنچه حاصل شود از کاشتنِ دانه‌ی تو
وارثَت می خورَد از میوه‌ی گلخانه‌ی تو
همیشه در خیال من نقش ترانه میزنی
بعد تو افسانه ها آغاز شد
چون نبود تو برایم راز شد
حسین_قالیباف
تابان
مقصود من از گفتن این شعر عیان است
"چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است"
در وصف شما هر غزلی را که
چشمهایت بهانه شد تا من به دام عشق افتم
و من همه تن،جان به جان غم دادم
هشدار که آرامشِ ما را نخراشی
جان یک سایه
به دستان شبی مهتابی است
و به دیوار کجی تکیه زده
و در اندیشه ی خورشید شتابان شده
از
آن کسانی که خورند از دم رِبا
حالتِ عادّی نمی خیزند بِپا
یک روز رو به قلبم گفتم چه بی خیالی!
کشوری هست که با جمله جهان در جنگ است...
در روز جزا اگر عدالت باشد
حالِ بس خوشی ست ،
به میانه ی ،
نغمه ی تار و نِی
نیستیُ من
ترانه ای خواهم ساخت
به وسعتِ سکوتِ شبهایِ
بلندِ تنهایی.
آگرین_یوسفی
صبح زود است و
شهر به خواب طولانی
رفته است گویی
دست باد در دست دیگرش
آرمیدن
آغاز کرده است گویی
یکی می¬رود کلمه بیاورد
کسی که جمله ها را خوب تلفظ نمی¬کند
کسی شبیه لبخندِ معاصر که
درمیدانِ عصر
تمام لحظه هایی که دلتنگ تو بودم
تو را
از برگ برگ خاطره می بوییدم
رنج به جهان جمله ی تقدیر منست
غم بافته ی حلقه
درد یعنی من منهای تو
تو هم در جمع دیگران
مجید_محمدی(تنها)
تخلص_تنها
باز از کوچه ما بگذر
ای نور دو دیده
باز بگذر و کوچه را چراغان کن
یادم هست...
هر بار که تو رد می ش
گذشته می‌آید
در ایوان ذهنم می‌نشیند
امروز دلتنگت شدم, شاید تو حالت خوب نیست ...
غم داشت نقاب شادمانی زده بود
پیری که خودش را به جوانی زده بود
گوشت به دهان شیخ بد کیش مده
کفایت کان دُر نابم پدر بود
از سکوت برق گرفته ای
یا....،،
هدیه سکوت ، محتکر ، فرنگستان
ماجرایم را که گفتم ،
لک لک بازهم ، حاجی شد
کاروان دلِ من، منزل بسیار گزید...
عهد کردم نکنم شکوهٔ این جانی را
زلف افشان کن و می ریز که امشب غزل از سر گیریم
بار غم های وجود از دل افسون زده ای بر گیریم
راست را دیدم به زنجیر و نگاهم کشته شد
می نویسم
واژه ها آه می شوند
_کر و لالم!
با ایما و اشاره بگو
چند تا
دوست داری
مرا؟!
ذره ذره دل من عاشق زیبایی شد
من ساده به فکر خام اهلی کردنت بودم
مرا دیرینه زخمی میدهد آزار
نه از نوعی که بر روی تنی آزرده و مجروح،
نه از جنسی که برهم میزند آسایش
مجموع ۱۲۴۴۴۶ پست فعال در ۱۵۵۶ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
مهرداد مانا
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
درودمجددبرافسانه ی عزیزم 
احمدی زاده(ملحق)
مهدي حسنلو
ساسان نجفی(سراب) 
افسانه پنام (مولد) 
