سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 10 فروردين 1403
  • همه پرسي تغيير نظام شاهنشاهي به نظام جمهوري اسلامي ايران، 1358 هـ‌.ش
20 رمضان 1445
  • شب قدر
Friday 29 Mar 2024
    به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

    جمعه ۱۰ فروردين

    پست های وبلاگ

    شعرناب
    گرد آوری ابیات ناب از اشعار حافظ بخش چهارم/ابوالقاسم کریمی
    ارسال شده توسط

    ابوالقاسم کریمی

    در تاریخ : پنجشنبه ۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۲:۱۳
    موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۴۸۰ | نظرات : ۴

    گرد آوری ابیات ناب از اشعار حافظ بخش چهارم/ابوالقاسم کریمی
    .
    گرد آوری اشعار
    .
    .نکته های مهم.
    1_در هنگام مطالعه ی شعر تلاش خواهم کرد ناب ترین ابیات را انتخاب کنم.
    2_سعی خواهد شد ابیاتی که پند و اندرزی در آن وجود دارد گرد آوری شود.
    3_ابیاتی که صرفا معنا و مفهوم عشق دنیایی دارد، جمع آوری نخواهد شد.
    گردآوری ابیات ناب/اشعارحافظ/بخش چهارم
    ................................................................................................................................................
     
    1
    با خرابات نشینان ز کرامات مَلاف
    هر سخن ، وقتی و هر نکته مکانی دارد
    2
    ای دل طریق رندی از محتسب بیاموز
    مست است و در حقِ او کس این گمان ندارد
    3
    غلام همت آن نازنینم
    که کار خیر بی روی و ریا کرد
    4
    ثواب روزه و حج قبول آن کس برد
    که خاک میکده ی عشق را زیارت کرد
    5
    مشکل عشق نه در حوصله ی دانش ماست
    حل ِ این نکته بدین فکر خطا نتوان کرد
    6
    من چه گویم که تو را نازکی طبع لطیف
    تا به حدی است که آهسته دعا نتوان کرد
    7
    دیگران قرعه ی قسمت همه بر عیش زدند
    دل غم دیده ی ما بود که هم بر غم زد
    8
    یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
    دوستی کی آخرِ آمد؟؟دوستداران را چه شد
    9
    شهر ِ یاران بود و خاک مهربانان،این دیار
    مهربانی کی سرآمد؟ شهریاران را چه شد؟
    10
    هزار نکته ی باریک تر ز مو اینجاست
    نه هر که سر بتراشد قلندری داند
    11
    از صدای سخن عشق ندیدم خوش تر
    یادگاری که در این گنبد ِ دوار بماند
    12
    سرود مجلس جمشید گفته اند این بود
    که جام باده بیاور که جم نخواهد ماند
    13
    رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
    چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند
    14
    عیب می جمله چو گفتی هنرش نیز بگوی
    نفیِ حکمت مکن از بهر دل عامی چند
    15
    در کارخانه ای که رهِ عقل و فضل نیست
    فهم ضعیف رای فضولی چرا کند؟
    16
    عاقلان نقطه ی پرگار وجودند ولی
    عشق داند که در این دایره سرگردانند
    17
    می خور که صد گناه ز اغیار در حجاب
    بهتر ز طاعتی که به روی و ریا کنند
    18
    واعظان کاین جلوه در محراب و منبر میکنند
    چون به خلوت می روند، آن کار دیگر میکنند
    مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس
    توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند
    گوییا باور نمیدارند روز داوری
    کاین همه قلب و دَغل در کار داور میکنند
    یارب این نو دولتان را با خر خودشان نشان
    کاین همه ناز از غلامِ تُرک و اَستر میکنند
    19
    می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب
    چون نیک بنگری،همه تزویر میکنند
    20
    به هوش باش که هنگام باد استغنا
    هزار خرمن طاعت به نیم جو نخرند
    21
    غلام همت دردی کشان یکرنگم
    نه آن گروه که ازرق لباس و دل سیهند
    22
    فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر
    کاین کارخانه ای است که تغییر میکند
    23
    در میخانه ببستند خدایا مپسند
    که درِ خانه ی تزویر و ریا بگشاند
    24
    چون طهارت نبود کعبه و بتخانه یکیست
    نبود خیر در آن خانه که عصمت نبود
    25
    اوقات خوش آن بود که باد دوست به سر شد
    باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود
    26
    نیک نامی خواهی ، ای دل با بدان صحبت مدار
    خود پسندی جان من برهان نادانی بُود
    27
    از ره مرو به عشوه ی دنیا که این عجوز
    مکاره می نشیند و محتاله می رود
    28
    گویند سنگ لعل شود در مقام صبز
    آری ، شود ولیکن به خون جگر شود
    29
    رندی آموز و کرم کن ، که نه چندان هنر است
    حیوانی که ننوشد می و انسان نشود
    30
    گوهر پاک بباید که شود قابل فیض
    ورنه هر سنگ و گِلی لولو و مرجان نشود
    31
    عشق می ورزم و امید که این فن شریف
    چون هنرهای دگر موجب حِرمان نشود
    .
    .
    گردآوری و تایپ:ابوالقاسم کریمی(فرزندزمین)
    .
    .
    5 شنبه 3 آبان 1397

    ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
    این پست با شماره ۸۹۳۳ در تاریخ پنجشنبه ۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۲:۱۳ در سایت شعر ناب ثبت گردید

    نقدها و نظرات
    آلاله سرخ(سیده لاله رحیم زاده)
    پنجشنبه ۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۲:۲۲
    خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
    ابوالقاسم کریمی
    پنجشنبه ۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۳:۵۶
    خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک خندانک
    شهرام مودب
    پنجشنبه ۳ آبان ۱۳۹۷ ۱۸:۴۲
    شعر حافظ همه بیت الغزل معرفت است
    آفرین بر نفس دلکش و لطف سخنش
    درود بر شما خندانک
    گویند سنگ لعل شود در مقام صبز (صبر). توی تایپ صبز نوشته شده. اگه ممکنه اصلاح بفرمایید.
    باقی بقایتان خندانک خندانک خندانک
    ابوالقاسم کریمی
    سه شنبه ۸ آبان ۱۳۹۷ ۱۴:۴۰
    ممنونم خندانک خندانک خندانک
    تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



    ارسال پیام خصوصی

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    0