پست های وبلاگ

سلام روح الله جان

این بیتی که فرمودید بر اساس اسناد موجود متعلق به مولوی نیست و متاسفانه منبعی هم برای پیدا کردن شاعر موجود نیست اما این بیت خیلی خیلی قدمت دارد و من حدود بیست سالم بود که این بیت را دیده بودم نمیدانم واقعا مال که هست

اما از دیوان شمس غزلی هست که تقدیم میکنم



جلال الدین محمد مولوی
مولانا » دیوان شمس » غزلیات »
غزل شمارهٔ ۲۸۳۰

هله پاسبان منزل تو چگونه پاسبانی

که ببرد رخت ما را همه دزد شب نهانی

بزن آب سرد بر رو بجه و بکن علالا

که ز خوابناکی تو همه سود شد زیانی

که چراغ دزد باشد شب و خواب پاسبانان

به دمی چراغشان را ز چه رو نمی‌نشانی

بگذار کاهلی را چو ستاره شب‌روی کن

ز زمینیان چه ترسی که سوار آسمانی

دو سه عوعو سگانه نزند ره سواران

چه برد ز شیر شرزه سگ و گاو کاهدانی

سگ خشم و گاو شهوت چه زنند پیش شیری

که به بیشه حقایق بدرد صف عیانی

نه دو قطره آب بودی که سفینه‌ای و نوحی

به میان موج طوفان چپ و راست می‌دوانی

چو خدا بود پناهت چه خطر بود ز راهت

به فلک رسد کلاهت که سر همه سرانی

چه نکو طریق باشد که خدا رفیق باشد

سفر درشت گردد چو بهشت جاودانی

تو مگو که ارمغانی چه برم پی نشانی

که بس است مهر و مه را رخ خویش ارمغانی

تو اگر روی وگر نی بدود سعادت تو

همه کار برگزارد به سکون و مهربانی

چو غلام توست دولت کندت هزار خدمت

که ندارد از تو چاره و گرش ز در برانی

تو بخسپ خوش که بختت ز برای تو نخسپد

تو بگیر سنگ در کف که شود عقیق کانی

به فلک برآ چو عیسی ارنی بگو چو موسی

که خدا تو را نگوید که خموش لن ترانی

خمش ای دل و چه چاره سر خم اگر بگیری

دل خنب برشکافد چو بجوشد این معانی

دو هزار بار هر دم تو بخوانی این غزل را

اگر آن سوی حقایق سیران او بدانی

سلام استاد والاقدرم سرچی که الان تو نت انجام دادم این مطلب بالا آمد سه بیت، سه نگاه، سه برداشت

موسی خطاب به خداوند در کوه طور:
اَرَنی ( خود را به من نشان بده)

خداوند:
لن ترانی ( هرگز مرا نخواهی دید)

برداشت سعدی:
چو رسی به کوه سینا ارنی مگو و بگذر
که نیرزد این تمنا به جواب "لن ترانی"

برداشت حافظ:
چو رسی به طور سینا ارنی بگو و بگذر
تو صدای دوست بشنو، نه جواب "لن ترانی"

برداشت مولانا:
ارنی کسی بگوید که ترا ندیده باشد
تو که با منی همیشه، چه "تری" چه " لن ترانی
،
سه بیت، سه نگاه، سه برداشت
مثل سعدی، عاقلانه
مثل حافظ، عاشقانه
مثل مولانا، عارفانه  
 

سلام عزیزو بزرگوارم
ممنون از نظرتون 🌹🌹🙏🙏
بله گوگل اینا هست
من نیز در کامنتهاشون نوشتم از بنده است این بیت
اما کماکان ادامه دار است

من همیشه اعتقادم بر وحدت بوده
اینکه انسان و خدا جدا نیست و امکان افتراق ندارد
و برا همین این بیتو نوشته بودم

درود آقای سلیمی گرامی
در اینکه این بیت از مولوی بلخی نیست تا جایی که اسناد و مدارک نشان می دهند، شکی نیست، ولی ظاهراً شخصی به نام سیدعلی تهرانی، که از ملازمان و نزدیکان علامه طباطبایی بوده، کتابی به نام (ز مهر افروخته) در شرح احوالات علامه نوشته و به خاطراتی از علامه طباطبایی یا روایاتی مرتبط با ایشان در کتابش اشاره کرده.
در یکی از خاطراتی که در مورد علامه طباطبایی نقل کرده، در متن خاطره، این بیت شعر که شما در موردش نظرخواهی گذاشتید با اندک تفاوتی(تفاوت در حد یک کلمه) آمده است، و البته در ضمن تعریف خاطره، گفته که این بیت از شخص دیگری بوده که در مجلسی خوانده شده و همراه با چند بیت با چنین مضمونی(از جمله بیت سعدی)، و بعد آن بیت (منسوب به)علامه را آورده:

سحر آمدم به کویت که ببینمت نهانی
اَرِنِی نگفته گفتی دوهزار لَن تَرانی
(ز مهر افروخته_ ص ۱۵۳ )

ظاهراً این کتاب در سال ۱۳۸۱ نوشته شده، و با این حساب، بیت مذکور حداقل مربوط به ۲۰ سال پیش است، یعنی وقتی شما ۱۷ سال داشتید(اگر تاریخ تولد پروفایلتان دقیق باشد).
این اطلاعات برگرفته از فضای مجازی است، و سند قطعی ندارد ولی می تواند سر نخی برای تحقیق بیشتر باشد.

این پیام برای رد یا قبول مالکیت بیت مذکور نیست، بلکه صرفاً تلاشی است برای ارائه ی یک نظر منطقی و بدون پیش داوری.
نظر دقیق و کارشناسانه در مورد این نظرخواهی ممکن نیست، مگر در صورت دسترسی به کتاب مذکور، و تاریخ کامنتی که شما بیت مورد بحث را برای دوستتان فرستاده اید.

زنده باشید

درود بر جناب آقای سلیمی گرامی
ترکیب و چینش کلمات در این بیت به گونه ای است که برای رساندن پیام شاعر کاملا در دسترس ذهن قرار دارد یعنی اینکه احتمال اینکه دو نفر برای بیان این مفهوم از کلمات یکسانی استفاده کرده باشند غیر ممکن نیست.

جناب کریمی ایبو
یک بیتی بود به گمانم که می گفت
که نه ان است و نه این
در این بیت تقریبا چنین منظوری داشتم
که خدا نه ان است و نه این بلکه خدا همین است که میبینید هرانچه را که بینید و دانید و خواهید و یابید
سپاس از نگاه و نظرپر لطفتان🌹🌹🌹

درود بر شما جناب سلیمی عزیز و فکور
خدمت رسیدم که عرض سلامی داشته باشم
بیتی بسیار زیبا و عارفانه ست ولی اینکه سروده کیست سند معتبری حقیقتا من پیدا نکردم ولی با گوشم نا آشنا نیست، نظرات اساتید قابل تامل است اینکه در کتاب معرفی شده تحقیقی داشته باشید و الی آخر .
از طرفی لذت هر کاری به رضایت قلبی انجام دهنده کار بستگی دارد . هرچند حس مالکیت در درون انسان بیکار نمی نشیند.
اگر از سرودن بیت ، آن لذت ناب را برده اید مطمین باشید که به مرور زمان آن حس مالکیت هم قانع خواهد شد حال چه این بیت قبلا سروده شده باشد یا نشده باشد. و رسالت بیت به انجام رسیده و آن گفتار زیبا در کائنات ثبت خواهد بود

طبق آمار و احتمالات ریاضی امکان سرده شدن دو بیت عین هم نیز دور از انتظار نبوده بلکه این امکان کاملا وجود دارد.
بدرود

آری به گمان بود قتالی سرِ مویی
گویند به قتلی چوزنی را سرِ مویی

سر مویی مویی از سر
سر مویی سر ارزویی

بنده بشدت مرگ دختری را سرحجاب اجباری محکوم می کنم

درود جناب شفیعی
واقعا حالم بد است از این همه ظلم و سکوت