شعرناب

بخشش


بخشش
توقع بخشش داشتن در صورتی که خود بخشنده نباشیم امر زشتی هست در انقاق و بخشش وقتی مالی به کسی میدهیم بایست خود را نسبت به کسی که انفاق مال میکنیم بدهکار بدانیم
روزی هر انسانی مقدار مشخص و ثابت دارد منتهی به علت حبس آن توسط انسانهای خطا کار ومریض بعضی از انسانهادچار مشکلات مالی وفقر میشوندشاید چنین سوالی پیش بیاید مالی که ما اندوختیم از راه حلال بوده و مالی که ما می بخشیم روزی حبس شده نیست
بله کاملا صحیح است اما ما همه انسانها مورد بخشش و لطفبیدریغ خداوند هستیم و بخشی از این لطف یا امانت هست
که باید رد امانت کنیم ویا به جهت رنگ خدایی پیدا کردن همانند خداوند می بایست بخشنده باشیم و از بخشش مال به اندازه ای که شرک نشود دریغ نکنیم(خانوده در فقر نیفتد ومحتاج به غیر نشود)
با بخشش خداوندخوبی مارا انتشار میدهد و در نظر مردم مقام بسیار بالایی پیدا میکنیم اما این مقام اصل ثنا برای خداست دردل صاحب ثنا را خدا بایست بدانیم ما تنها وسیله ای بیش نیستیم
آفت بخشش ریاهست و از آن بدترتظاهر
تظاهر باعث میشود بلبل عشق به
کلاغ تبدیل بشه در چنین حالتی گلستان برهوت میشه لطف و مهر خدا برداشته میشه در انتخابات وقتی من این تظاهردیدم از انسان بودنم خجالت کشیدم


0