📚 درسنامه ی ۴۴ (قافیه ٩)

بسم الله الرحمن الرحیم
حرفی است که بی فاصله به روی بپیوندد.
چشم که بر تو می کنم چشم حسود می کنم
شکرخدا که باز شد دیده ی بخت روشنم
آمد یار و برکفش جام می ای چومشعله
گفت: بیا حریف شو گفتم آمدم هله
کس نگذشت بر دلم تا تو به خاطر منی
یک نفس ازدرون من خیمه به درنمی زنی
حروف (( میم )) . (( ها )) و (( یاء ) در سه بیت بالا حرف وصل هستند.
(( الف )) ( است ) و (اند ) و ( ایم ) هرگاه جدا نوشته شوند ردیف محسوب می شود
قافیه ای که حرف وصل داشته باشد آن را قافیه ی موصوله یا قافیه ی مطلق مجرد نامند.
حرف وصل معمولا باعث متحرک شدن رویّ می شود
ای که پنجاه رفت و در خوابی
مگر این پنج روزه دریابی
حرف (ب) رَویّ و (ی) حرف وصل است.
یا رب این نو گل خندان که سپردی بمنش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش
شین در بیت بالا وصل است
میان باغ حرامست بی‌تو گردیدن
که خار با تو مرا به، که بی‌تو گل چیدن
در بیت بالا، «گردیدن» و «چیدن» کلمات قافیه هستند که حرف «د» در آنها حرف روی است و حروف «ن» هم که بلافاصله بعد از حروف روی آمده است، حرف وصل نامیده می‌شود
سید هادی محمدی
پی نوشت :
منابع دروس قافیه در آخرین جلسه عنوان خواهد شد.