شعرناب

بازگشت فروهر از 25 اسفند تا 5فروردین


به باور ایرانیان پیش از اسلام ، فروهر fravahrیکی از نیروهای مقدس و نامرئی است که از عالم ارواح به جسم انسان دمیده شده و پس از مرگ هم کسی را که به وی تعلق داشته ، از یاد نمی برد وبا وی قطع رابطه نمی نماید، بلکه هرسال یک بار به مدت ده شبانه روز ، از بیست وپنجم اسفند ماه تا پنجم فروردین ماه سال جدید که روز آفرینش دانسته شده فروهر همه ی درگذشتگان به طور دسته جمعی بر زمین آیندو به یمن قدوم آنان است که گیاه می روید ، شکوفه و گل وسبزه پدیدارمی شوند و جویباران پرآب و نسیم بهاری وزیدن می گیرد از این روی پنج روز آخرو پنج روز اول و پنج سال پارسی ویژه یادآوری درگذشتگان است .در اینجا برای روشن تر شدن موضوع ، ناگزیربه یک سنت دیگرکه به گاه شماری پارسی مربوط است و رابطه ای با نوروز و فروهرها دارداشاره کرده ، می گذریم :
بنابر باور ایرانیان باستان ، آفرینش جهان با تمام هستی ، در مدت یک سال و در شش نوبت انجام شد.بدین ترتیب که : در چهل و پنجمین روزبعد از نوروز ، آسمان و ستارگان آفریده شد. در یکصدو پنجمین روز پس از نوروز ، آب آفریده شد . در یکصدو هشتادمین روز پس از نوروز ، زمین آفریده شد . در دویست و دهمین روز از گذشت نوروز ، رستنی ها آفریده شد . در دویست و نودمین روز سال ، جانداران پدیدار گشتندو بالاخره در نوبت ششم ، در سیصدو شصت و پنجمین روز پس از نوروز ، انسان آفریده شد.
چون با آفرینش انسان کار خلقت به رسایی و کمال گرایید ، از این روی ، به پاس این داده ی خدایی ، جشن و شادی مقرر گشته است .
نه تنها این جشن و شادی را به زندگان ارزانی داشته اند ، بلکه برای روان فروهر در گذشتگان نیز در این جشن ها سهمی بزرگ قائل شده اند ، تا آنجا که در جشن نوروز را جشن فروردین نیز خوانده اند. در این روزها ، فروهر ها در قالب نامرئی در شادی و خوشی اعضای خانواده شرکت می جویند و ده شبانه روز مهمان خانواده ی سابق خود می گردند در این روزها باید خانه پاک باشد میان افراد خانواده و خویشاوندان رامش و سازش استوار باشد ، جامه ی نو تن کرده باشند و در سفره ی نوروزی خوردنی های الوان نهند.
اگر غیر از این شود و خانه پرکینه و پراندوه و غم باشد ، مهمانان آسمانی دیری نمی پایند و ناخشنود از میان اعضای خانواده بر جوار قدسی اهورا بر می گردند و در این صورت برکت و رامش خاندان در سال جدید از زمینیان باز داشته می شونداما اگر خاندان را شاد و خرم یابند ، پس از پایان ده شبانه روز ، شادمان به عالم بالا و جهان ملکوتی باز گشته ، از درگاه ایزدی برای بازماندگان خود طلب آمرزش و برکت و سعادت و شادکامی می نمایند. از این روست که ایرانیان پیوسته در آستانه نوروز ، خانه می آرایند ، رخت نو می پوشند و به دیدار یکدیگر می شتابند.


0