سکوت شاعری،بیماری شاعران

دروود به دوستان عزیزم.
اتفاقی که مطمئنم حداقال یک بار برای هر شاعر اتفاق افتاده است و بسیار عذاب آور است.سکوتی ناخواسته که با اعصاب و روان شاعر بازی میکند،سکوت شاعری
مفهوم سكوت شاعري :
سكـوت شاعري در واقع يك نوع بيماري رواني براي شاعر است كه گاهي او را از سرايش شعر باز مي دارد. به عبارت ديگر سكوت شاعري عامل جدايي شعر از شاعر است. البته اين بيماري براي شاعر خطرناك نيست و براي شاعر يك هشدار به نظر مي رسد تا يك بيماري خطرناك. چرا كه داروي شفابخش شاعر دست خود اوست، و آن چيزي نيست جز خواندن كتاب اشعار ديگر شاعران. همان طور كه مي دانيد منبع الهام شاعران معمولاً شعر است اما برخي شعرا معتقدند چيزهاي ديگري هم مثل نقاشي و موسيقي هم مي تواند الهام بخش باشد و سكوت شاعري را نيز بشكند. سكوت شاعري براي شاعر زماني خطرناك است كه شاعر را براي مدت طولاني ( و گاه تا آخر عمر) دور سازد.به عبارت ديگر خطرناكي سكوت شاعري بستگي به مدت زمان آن دارد.چراكه بايد بدانيد شاعر بدون شعر مثل يك ماهي بدون آب است. همانطور كه ماهي را اگر از دريا جدا كنيد، زنده نمي ماند، شاعر را هم اگر از شعر جدا كنيد هر چند شايد زنده بماند اما ديگر ارزشي براي زنده ماندن خود قائل نيست. زيرا كه رسالت شعري خود را از دست خواهد داد.
منبع: فیس بوک