سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
    17 شوال 1445
      Thursday 25 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        پنجشنبه ۶ ارديبهشت

        لیلی و مجنون

        شعری از

        عباس زارع میرک آبادی

         از دفتر حدیث حکمت نوع شعر مثنوی
        ارسال شده در تاریخ يکشنبه ۵ بهمن ۱۳۹۳ ۱۸:۰۰ شماره ثبت ۳۳۹۴۰
          بازدید : ۳۵۲   |    نظرات : ۳۸
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر عباس زارع میرک آبادی

        ليلي و مجنون
        روزي آن مجنون به كوي دوست رفت
                           خانه   ليلي   بديد   از   هوش    رفت
        چون به هوش آمد به  درب  خانه  شد
                             جان  و  تن  در  جوي آن جانانه شد
        گفت  ليلي  را  كه  هان   اي   ماه  من
                              اي   حديث   عشق  اين  شبهاي  من
        چند  سوزم   غربت   و    دوري   تو
                               چون  بپوشم  رخت  هجر از كوي تو
        كي  بود   تا   دست    گيري  اين گدا
                               چند    بايد    تا      بمانم         مبتلا
        چند   باشد   تا    ببينم    روي     تو
                               چند    صبرم   بايد اندر   جوي    تو
        اي  حديث  عشق   من   بيرون    بيا
                                نور اين  محفل  به  رخ   افزون  نما
         از  چه  رو   قابل    نيامد   عشق من
                                از  چه   نالايق  بود  اين  مشق من
        ليلي اش  گفتا  تو   كم  گو اين گزاف
                                چند  مي بافي  به  الفاظت   تو  لاف
        آنچه مي گويي ز   حسن   روي  من
                                  از   هوسها اين چنين  گويي  سخن
        گر كه عشق راستين  بودت  به جان
                                 كي  توان  گفتي   كلامي  در   جهان
        هر كسي كو آن شراب  عشق خورد
                                همچو  پروانه  به   دور   شمع  مرد
        كي  توان     آيد   كلام   از آن زبان
                                چون که  آتش  آمدی   در  جان  آن
        عشق  را   از   بلبلان   هرگز   مجو
                                 عشق   در پروانه ها   كن   جستجو
        بال  و  پر در شعله ها  پنهان  شود
                                  تا  ز   سّر عشق  وي  درمان شود
        آنقدربر   گِرد   آن     پر     مي زند
                                  بي  سخن  خود را به آتش مي زند
        تا   بگيرد   آتش   اندر      جان   او
                                 شعله ي   معشوق  گردد   آن    او
        چون كه آتش آمدي  در  جان و تن
                                  شمع   گويد  من  ز او  و  او  ز من
        بعد از آن هر دو بسوزند  در  ميان
                                  ني   ز   شمع  ماند  اثر  و ني ز آن
        هر دو درهم مي روند از  سوزعشق  
                              از  دو  يك  زايد  برون درروزعشق
        ني  ز    پروانه  بود  ني   شمع   اثر
                                  هر  دو   فاني  گشته  از سوز  جگر
        عاشق و معشوق چون از خويش رست 
                                  آنچه  باقي شد همه عشق است و بس
        ۱۰
        اشتراک گذاری این شعر
        ۲۱ شاعر این شعر را خوانده اند

        شفق

         ،

        عباس زارع میرک آبادی

         ،

        فرشید پیکی نرگسی

         ،

        فرهاد مهرابی

         ،

        مهرشاد احمدی ( م ش )

         ،

        صفیه پاپی

         ،

        مونس ارجمندی

         ،

        ماریا قربانی

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        کریم لقمانی سروستانی

         ،

        بهنام مرادی ( بهی )

         ،

        رضا نظری

         ،

        رضااشرفی فشی

         ،

        محمد علی ساکی

        ،

        فاطمه توکلی

         ،

        محسن پاده بان

         ،

        فاطمه رها

         ،

        هاشم دانش مایه(دانش)

         ،

        حسین احسانی فر(رهای لنگرودی)

         ،

        وحید بهجتیان اصفهانی (بهجت)

         ،

        سعید پویا پارسا

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۱۱ ساعت پیش         مهدي حسنلو مهدي حسنلو
        دیروز         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۲ روز پیش         بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
        ۲ روز پیش         بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
        ۲ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۲ روز پیش         محمد شریف صادقی محمد شریف صادقی
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        شاهزاده خانوم

        گفتم ساز رفتنوووو کوکش نکن اون موهای نازتو تو کش نکن ااا انقده تو چشم نرو اون چشای خوشگلو از من دورش نکن ااا آدم بدای دورتو که دور نکردی چقد بهت گفتم محل نده تو گوش نکردی
        طاهره بختیاری

        دربند چشای تو شدم خوشگل دلبر اا درگیر صدای تو شدم با اون همه آهنگ اا بداهه گ
        طاهره حسین زاده (کوهواره)

        دائماً زنده است مادرجان ااا چون شهیدانِ ایزدِ مَنّان ااا بداهه آبجی عزیز روح مادرمان شاد
        شاهزاده خانوم

        دی بر سر مرده ای دو صد شیون بود ااا امروز یکی نیست که بر صد گرید ااا روحشان شاد باز اردیبهشت اومد و خاطره فوت مادرم زنده شد
        طاهره حسین زاده (کوهواره)

        گسترده سفره مادر با نانِ سنگگِ گرم ااا قلبش تنورِ احساس دل می دهم به آزرم ااا بداهه تقدیم مادرم روح شریف مادران آسمانی شاد

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0