مـاه ِ دی گــاهِ کــوچ ِ پـدر بـود
سایـه ای که همیشه بـه سـر بـود
یـادِ دی کـردم و خون جگـر شد
دل ؛ عــزادار بهـــر ِ پــدر شد
زنـده شـد درد و داغ ِ یـتـیـمـی
ای پـدر ! ای رفـیــقِ صمـیـمـی
مـی زنــد آتـشــم فُــرقـتِ تـو
سیـنـه پُـر آه در حـســرتِ تـو
همچـو مـولا ؛نـامـت علی(ع) بـود
قلبـت از عشـقِ او مُنجلـی بـود
درسِ مـردی گـرفتـی ز مــولا
دیـدگـاهت چـو او ؛ بـود والا
چـون علـی(ع) سـروِ آزاده بـودی
پـا ز بـنــدِ تـعـلّــق گـشــودی
چشم تـو بـر سَرایـی دگـر بـود
مکـر دنـیـا بـه تـو بـی اثـر بـود
تـا بـه روزی کـه در خـاک خفتـی؛
جُـز حقیـقـت کـلامـی نگفـتـی
رفـتـی امّــا نـرفـتـی ز یـادم؛
قابِ عکس تـو در دل نهـادم
گـنج و سرمـایـۀ من تـو بـودی
چشمِ دل را بـه دنـیـا گشودی
ارثـم از تـو ؛ نَبـَرد بـا تـبـاهی
تن نـدادن بـه ظلـم و سیـاهی
دل نبستن بـه دنـیــایِ فــانی
بـا غـرورش نـکـردن تـبــانی
قلب ؛ خـالی ز هـر کینـه کـردن
در رهِ حـق سپـر سیـنـه کـردن
بـا تـلاش ؛ آبــرو را خـریـدن
رنـگِ خفّت بـه دنیــا نـدیـدن
از تو سهم من ارثِ کمی نیست
با چنین ارث ؛دیگـر غمی نیست
لطف ِ حق شـامـل روح ِ پـاکت
ای پدر ! غـرقـه در نـور ؛ خاکت
پ . ن
1) تقـدیم با دنیــایی عشق به پدر عزیـزم ؛
بمناسبت چهارمین سالگرد کوجِ ابدی شان.
2) ایّام جانگداز رحلت پدر معنوی امّت اسلام؛
حضرت رسول اکرم(ص) بر همگی تسلیت باد.
3) روح پُر فتـــوح تمامی پدران از دست رفتۀ
خانوادۀ شعر ناب را به صلواتی مهمان کنیم .