رنگ من

یه روزی مثل پرنده

مثل یک باد وزنده

اومدی توسرنوشتم

من هنوز مشق مینوشتم(1)

گفتی ازعشق ومحبت

تومنوهم کردی دعوت

گفتی که باهام میمونی

گفتی که برام میخونی

گفتی میشی سایه بونم

حالامیگی پشیمونم؟؟

په کنم بادل تنگم؟

ندونم بی تو چه رنگم

تویی آبی رنگ دریا

رنگ سبزوخوش رویا

توسفیدی چون کبوتر

هرروزم میشی قشنگتر

رنگ من رنگ محبت

واست اما شده زحمت

رنگ من شد گچ دیوار

کی میشم لایق دیدار؟؟

چه کنم من مهربونم؟؟

چه جوری بی توبمونم؟؟

(1)اشاره به آغازعشق از زمان تحصیل

عزیزان انتظاردارم این اولین  شعرمرابی پروانقد کنید چون اعتقادم براینست که انتقادپذیری باعث کمال میشود//همانگونه که درپست بکوب گفتم ::میخواهم شمشیر(منظورم کمالست نه برندگی آن)شوم//ضمنا کارویرایش این اثر رابانوصدف انجام داده اند که دستشان رامیبوسم