سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 31 فروردين 1403
    11 شوال 1445
      Friday 19 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        جمعه ۳۱ فروردين

        سرنوشت میهن

        شعری از

        بیژن آریایی(آریا)

        از دفتر برگی از تاریخ نوع شعر مثنوی

        ارسال شده در تاریخ پنجشنبه ۱۰ بهمن ۱۳۹۲ ۱۴:۰۳ شماره ثبت ۲۲۹۳۰
          بازدید : ۸۰۰   |    نظرات : ۷۸

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر بیژن آریایی(آریا)

                       پاینده ایران

        منم   ایرانی   و    زاد    دلیران

        شُکُوهم زاده است از خاک ایران

        نژاد  از  کاوه  و گودرز و بهمن

        بنازم   بر  نژادم    اینچنین   من

        همه  فرّ  و  شکوهی را که دارم

        ز  تاریخم  بُوَد ، این   را   بدانم

        سراسر   پهلوان  ، گُرد  و دلاور

        همه  دشمن  شکن،جنگی و برتر

        تهمتن   پاسدار    میهنم      بود

        زنامش  دشمنی   هر گز  نیاسود

        سپس   پیر  خردمند  و  هُشیوار

         بُوَد  گودرز  نامش ،مرد هُشیار

        همان مردی که دادست بهر میهن

        همه  پوران خود را ،وای بر من

        ز   تاریخ   کیانی  چون  در آیم

        رَسَم بر پارسْ  شهر  و می نمایم

        گشایش  نام  آن  شاهان  انسان

        همه جنگی،به فکر  مجد  ایران

        بنا کرد کوروش آن شاه دل آرا

        ستون  پادشاهی    را  به   دنیا

        پس او آموخت رسم نیک نامی

        گر این رسم را بدانی هیچ دامی

        نیفتی  ،  مهربان،  انسان   دانا

        تو   را   یاور   بُود  رب  توانا

        محبت  را نمود  سر  لوحه  کار

        برای   بینوایان   بود   او   یار

        همه  آسوده  خاطر بودن و شاد

        کجا  مهر  و  محبت بود  بر باد؟

        چُنین  فرمود  آن شه  وقت رفتن

        سفارش می کنم بر مرد و بر زن

        وفا داری  نمایید   بهر   این  خاک

        همین خاکی که باشد در جهان پاک

        مرا   پیکر   بدون   تابوت و  موم  

        به خاکش بسپرید تا مرز و هم بوم

        بگیرید   شکل  از  اندام  من خاک

        نبینم  سینه ای از  غم  شود چاک

        سپس   آمد   پدید   بعد   از  شهنشه

        دلیرانی که نامْشان  چون به شب مه

        یکایک  می  بکوشیدند  شب و روز

        که  دشمن  بهر  میهن  آتش افروز

        نگردد   هیچگه   میهن  به  اشغال

        فراوان  داده اند  هم جان و هم مال

        رسید  قصه  به این جا که ز شاهی

        نمانده  نام  و  هیچش   یاد    گاهی

        ز  آنان  کس  نکردست من چه گویم

        کدامین    راه    را    باید     بپویم؟

        مگر   پولی    که   اندر جیب داریم

        ز نادر نیست  جانا، در  چه   کاریم؟

        مگر    دریا    و    کوهِ    نور   نادر

        ز  هندش  او    نیاورد    شاه    قادر؟

        کنون     گشته     مرا   آن   پُشتْوانه

        کنم   یادی    ز    شاهان    بی بهانه

        و    یا   در   نقشه های   کل   دنیا

        وطن را پارس  می خوانند در آنجا

        به  اینجا  من رسیدم چونکه هرکس

        به  هر  جایی که  خواهد زییَد و بس

        بماند   استوار   بر   این   ستون ها

        نژاد   و   ملیّت   ،  این    دو هویدا

        نژادم      بختیاری    ، خاک    ایران

        شما   را   می نمایم   من،    میهمان

                  ------------------------

                        زییَد=زندگی کند

                        -------------

                    شادیتان را آرزومندم

         

         

        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۴۷ شاعر این شعر را خوانده اند

        عباسعلی استکی(چشمه)

        ،

        فرمیسک(هاوار هه لوی)

        ،

        طاها محبی (حزین)

        ،

        صدف عظیمی

        ،

        فرید عباسی

        ،

        سارا مشیری

        ،

        میثم دانایی

        ،

        سید حاج فکری احمدی زاده (ملحق)

        ،

        بیژن آریایی(آریا)

        ،

        پيمان ولي عبدي

        ،

        ساناز افضلی

        ،

        مهتاب سلطانی

        ،

        رضا نظری

        ،

        هاشم دانش مایه(دانش)

        ،

        فروزان شهبازي

        ،

        الهه معین زاده(نسیم شرق)

        ،

        منوچهر مجاهدنیا

        ،

        ناهید فتحی (راشا)

        ،

        حوریه(دلشید)اسماعیل تبار

        ،

        فاطمه جهانباز نژاد

        ،

        غلامعباس سعیدی

        ،

        ئاریو

        ،

        نیره ناصری

        ،

        محمدرضا پهلوان(عرشيا)

        ،

        محمد رضا نظری(لادون پرند)

        ،

        اوای باران(وربنا)

        ،

        آزاد

        ،

        بهروز عسکرزاده

        ،

        محمد محمد رضائی(سپیده)

        ،

        سمانه هروي

        ،

        محمدرضا صالحی ( مسافر بیابان )

        ،

        میثم الهی خواه(قاصدک باران)

        ،

        ایـّـوب ایـّـوبی

        ،

        محمدریاض رئیسی

        ،

        لیلا اریا

        ،

        معروف ویسکی(ژیله مو)

        ،

        سیده نفس احمدی

        ،

        رضا حمیدی راد ( احسان )

        ،

        م فرياد(محمدرضا زارع)

        ،

        اسامه یعقوبی

        ،

        علی اسماعیلی

        ،

        طيارغيبعلي زاده

        ،

        شاهرخ شهابی عانبژ

        ،

        الهه انتظاری(شقايق)

        ،

        ساحل شیدا(ساحل)

        ،

        سید حمید رضا مرتضوی(برگ سبز)

        ،

        مهدی ماهرو

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0